Neyi çok önemsedim? Yürürken düşmemeyi mi? Yoksa baktığımda bulutları görmeyi mi gökyüzünde... Neyi çok önemsedim? Yaşarken ölmemeyi mi? Ellerimizde tutarken..
İcimizde susuzluktan kalma bir çöl, yüregimiz göklerde. Zafiyet gecirmis bir ic cekisin kahrolası serüvenleriyiz. Herkesin bir kac kahramanlıgı, pek cok pismanlıgı, bazılarıyla alıp veremed..
Ortalikta yaradılıştan kalma bi sessizlik, ben bana oturuyorum. Ellerim kulaklarımda. Sessizliği susturmak en zoru zaten biliyorum. Güneşin, her gün patırtısız kütürtüsüz, üşenmed..