Dünya, bir tiyatro sahnesi Oynuyor, herkes rolünü… Bir gösteriye dönüşüyor yaşam… İçi beni yakıyor, dışı da seni… Oynuyor, Sahnenin önünde evliyayı, ..
Yaşamıyoruz, Yaşatmıyoruz da… Sevmiyoruz, Sevdirmiyoruz da… Doğa durumundayız, Ve hep savaşmaktayız… Kurduyuz ya birbirimizin, Yiyip bitiriyo..
(Didimli Elif'e) Günün adı kara... Ankara, kapkara… Yüzüm kara, gözüm kara, her şeyim kara… Barışı özleyen yüzüme de düştü kara... İktidarın sicili hepten k..
Affet bizi Kırmızı tişörtlü çocuk… Diktatörlerin hırsından koruyamadık seni... Çaldık pespembe düşlerini... Ege’nin maviliklerine gömdük seni… Affet bizi Suriyeli ço..
Yer, İnsanoğlu birbirini... Hem de iştahla. İçin için yer ve bitirir... İnsan insanın kurduymuş ya.. ..
Hep biriktirir… Ne varsa düne dair… Hep dünde ve yarında yaşar… Ve şimdiyi elinden kaçırır… Oysa tek bir gerçek var… O da şimdi… CARPE DIEM ..
Adıma: İster terörist İsterseniz şehit deyin… Ben öldüm ! Ve ağladı annem… O kadar meraklıysanız ad koymaya, Biraz da siz ölün… ..
Kurulmuşum ocağın baş köşesine… Önüme kurulmuş kralların sofrası… Bir kömbeye sürüyor yeniryağı*… Ve toz şeker serpeliyor üzerine… Ben yedikçe zevkle… Gülüyo..
Bazen çekip gitmek düşer size… Göçmen kuşlarının peşi sıra… Yarattığın krala yenilmiş olaraktan Tebdil-i mekânda ferahlık vardır ya… Çocukluğun da çağırıyor olmalı s..
Beni ben yapan, sendeki ben... Seni sen yapan, bendeki sen... Tuttuğun aynada var olan ben... Tuttuğum aynada var olan sen... O halde; aynasıyız birbirimizin… ..