Yağmur yağdı mı şehre Camlarda buğu tutar Yazılar yazılır camlara parmak uçlarıyla Aralanır camlar buğudan silinmiş izlerle İşte o an Perdesiz hayat başla..
Hey yarınlarda gelen yârim Sen getirdin beni bu günlere Sana olan umudumla... Yoktum ben seni düşünmediğim zaman Umuda çalmazdı hiç bir hayâlım Sen..
Okyanusta belirsiz yerlerden esen bir rüzgâra yelken açtı yüreğim Ya yelkenleri indirecek Ya da alabora olacak Gayri neyliye bilir ki Esen rüzgârın yönünü bulmayınca..
Sevdiysen eğer Üzülme sen Bekle bir günü Mutlaka ama mutlaka Anlaşılacaksın sen Sevilen tarafından… Unutma Bu hep böyle olmuştur Deva..
Bir memleketim olsun isterdim bende Yar gibi kimseleri dokundurtmamış yüreğine İlki ben olmuş sonu ben olacak Bir memleketim olsun isterdim Dili ben o..
Aşk insanı farklı olmalı ve saplanıp kalmamalıdır hayatın ayrıntılarında Bütün farklılıkları ve tatları yaşayarak keşfetmelidir Çünkü bilmelidir ki böyle mutlu edebilir kendini ancak ..
Perdeler indiğinde aktörler görünür sadece Ama asıl aktörleri sahneleyen oyundur önemli olan Onu yazan kimdir?... O hiç düşünülmüyor ve bilinmiyor o an için Sonra mı? Sonra..
Nasılda isyankâr oldum tövbe Sana mı Âşık olmak mı Yeni baştan Asla Olmayan dinimi restlerim Ama onu asla ..
Her şeye razı gelmiş şükreden değil İsyankâr üstüne baş kaldırmış göğüslerinle gel Gel bana ey nurlu cananım gel ki bileyim bende arzularını Gelen sen ol yete..
Gecemde Sen... Hani gecemdin Mor düşlerimin içinde Saramadığım umudum… Hani hep olacaktın Zamana kalmadan Yaşayacaktım ..