Büyüyorum galiba... Bugün itibariyle yaşımla da alakalı birşey ama daha çok düşüncelerim, hislerim, yapmak istediklerim, arzularım büyüyor. Hırslarım büyüyor isteklerim büyüdükçe. Hayat yavaş yavaş..
Umudun kalmadığı yerde sıfırdan, sil baştan başlayacaksın hayata. Ne kolay değil mi lafta? Ağızdan kolay çıkıyor bu "yeniden başlasın" lar...Yaşanmışlık, yaşanmamışlık..Vazgeçmeyiş, vazgeçi..
Nankördür insanoğlu, nankör.. Unutur çabucak onun için yapılanları.. Unutur bir zamanlar ki hevesi. Hafıza kaybı değil, yaşanmamış sayma hiç değil, bu tamamen ama tamamen nankörlük...Bu nokta d..
Olmuyor İzmir.. Yapamıyorum İzmir.. İsyanım var zaman zaman "İzmir'i istiyorum" diye haykırıyorum. Peki neden?? İzmir hayattır, yaşamaktır ve yaşadığını anlamaktır.. İzmir saflıktır, temizliktir, s..
Kadınlar ve erkekler.. Hep tartışılan konu olmuştur ister arkadaşlar arasında, ister sınf ortamında hatta ve hatta aile yemeklerine, misafirliklere kadar taşmıştır bu konu "kadınlar ve erkekler"..
Daha taze bir milliyet blog yazarıyım ama hani derler ya "genç yaşta başıma neler geldi" aynen bunu diyecek bir durumla karşı karşıya kaldım ki o da yapılan bir yorum, yorum da değil bir mesaj.. Aldı..
Ne yazardım eskiden.. Aklıma gelen herşeyi, gün içinde yaşadığım herşeyi yazardım günlüğüme, hatta günlükler dar gelir olur da unuturum diye defterimin arasını, kitaplarımın boş sayfalarını dolduru..
Bir yazı okudum geçenlerde.. Sevdiğini kaybetmiş ona bir kez bile seni seviyorum diyemeden, ne acı.. Düşünüyorum da ben kaç kez dedim sevdiklerime "seni seviyorum" diye, yeterince anlatabildim mi on..