Çocuklar uyumuş, televizyon izler gibi ekrana bakıp, başka bir dünya düşünüyordu. çok yorgundu. yanında kimse yoktu, eşi yurt dışında daha bir süre kalacaktı. Zaten yanında olmasının bir anlamı yok..
Kapı çalıyor.-Bakıyoruuum.Kayınvalide iki eli poşetlerle dolu içeri girdi:-Bir gün ben olmayım da, bu ev nasıl geçimsiz hale gelir. Aylığımı alıp sizin karnınızı doyurmaya bakıyorum, saç..
14 şubat tarihini her kaıdın heyecanla bekler. Sabah erkenden yeni bir ruh açıklığıyla evinin düzenini, görünüşünün güzelliğini tazeler. Çalan kapıya, telefona hızla koşar, belki kuryeden bir demet..