Hep aynı vuruşla çarpmaz. Bazen ritmini, dengesini bozuverir Adem çocuklarının yüreği. Elleri, dilleri, yolları ayrılıverir; can yoldaşıyla, ciğerparesiyle, özbeöz yüreğinin vuruşuna vuruş e..
Yapraklar kopar takvimden... Bir tane, beş tane, on beş tane...Ve üç yüz altmış beş tane...Takvimden kopan her sayfa eklemektir aslında ruhuna, varlığına, yaşamışlığına bir şeyleri... Öğrenmektir ..
Günlerden sonra, aynaya baktım bu gün...İz bırakmış yüzüme yüreğimdeki hüzün...Yalnızlık halka halka gözlerimin altında, Dudağım, dudak bükmüş tebessümeGülümsemek olur mu Adın g..
Dostluk, insanı dik tutan bir coşkuymuş, avuçlarında hissettiğin bir yürek ışığı…Bir bütünleşmeymiş. Arada mesafeler olabiliyormuş, insan her istediğinde yanında olamıyormuş. Fakat öyle bir bağ..
Nasıl bekler yürek ışığı…Zifiri karanlıkta zifte bürünüverir bazen…İçine kök salan ayrık otunu yolacak bir el arar ya umarsız…Sendeler ya kör kütük sarhoş gibi…Darılıverir ya akciğerin..
Yürek bir bulut diler bazen;Bahçesinde açan gül susuz kalmasın diye…Yürek bir bulut diler bazen;Bağrındaki har yangını söndürüversin diye…Göze derki sen ağla, setsiz sellere karış,
Dertlenivermişsin yine.Kırıvermişsin gönül otağındaki sediri.Oturmasın kimseler diye…Oturanlar bilmiş mi ki gönlündeki has bahçenin kıymetini.Gözlerinden yol bulup akamayan göz yaşın, Bir..
Sen miydin gülüm, sen miydin sarp kayalara aldırmayıp da buradayım diyen.Bıktım gülistandan, bıktım güllerin yarenliğinden diye yazıya, yabana misafir gelen.Varsın kimse görmesin rengimi, varsın ki..
Çok büyük kavuşmaları bekleyip de ömrü heder etmemeli yürekler. Mutluluğu yakalayacak vuslatları olmalı…Kuru, soğuk, ayaz geçmiş bir kışın ardından fidandaki ilk tomurcuğu görmek vuslattır mesel..
Ben sevginin, ben umudun, Ben yüreğin aynasıyım.Bıkma bana bakmaktan, Bıkma benle olmaktan, Elinden tutsun gülüşüm, Çıkarsın seni karanlıktan.Ezilirim, büyüyemem sen surat as..