Sessizliğimin ortasında ne fikrim var, ne zikrim, ne ismim var, ne cismim. Koskoca bir boşlukta kervanlar göç etmekte... Burada mevsim ne yaz, ne de kış. Üşümüyorum.Ne ağrı var, ne s..
Ah be sevgili, herşey ne kadar belirsiz, ne kadar havada. Düşününce ikimizi, muallak taşına benzetiyorum. Aşk havada, hasret havada, yahu kavgalarımız bile havada...Bu ne belirsizliktir yarab..
Yoruldum herkesi memnun etmekten, yoruldum hayatımı kendi istediğim gibi yaşayamamaktan. Yoruldum gitmek isteyip, gidememeklerden.Ne kadar ağır geliyor herşey bana. Hayat ağır, insanlar ağı..
Kendimi dipsiz bir kuyu gibi görüyorum. Sonum var mı? Onu da bilmiyorum, sürekli bir şeyler atıyorum. Durmadan, usanmadan hiç itiraz etmeden hepsini bir bir atıyorum. Sonum ne bilmiyorum, peki bunu..
Dün gece dışarıda bir banka oturmuş bir yandan gelen geçeni izlerken bir yandan da hayatımdaki olumsuzlukları düşünüyordum.Son zamanlarda birsürü şeyle baş etmek zorunda kaldım en sonuncusu kızımı..
Bir maçtı bizim ilişkimiz. Bir futbol maçı gibi 90 dakikaydı süresi... Bir sahada herşeyimizi ortaya koyacağımız 90 dakika... Kötüydü şansımız zaten 1-0 yenik başlamıştık...Yılmadık bundan, korkm..
