Annem ve Babam sağken; Babamın Anneme sık sık söylediği türküdür “ Ak göğsünde nokta nokta ben olam” türküsü. “Ak göğsünde nokta nokta ben olam Sen çiçek..
İnsanın anılarıyla büyümesi, çok büyük değer katıyor yaşamına. Anılarını yazabilmenin büyük bir meziyet olduğunu söylememe gerek yok sanırım. Keşkelerimden biridir zaten yazamamak.
Vahap dayı da kim diyeceksiniz değil mi? Ben bile soyadını bilmiyorken, siz nerden tanıyacaksınız ki onu… Vahap dayı, Karaköy Perşembe pazarında hamallık yapardı. ..
Bir haberde; gittikçe yalnızlaşan insanların, birkaç saat konuşmak için arkadaş kiraladıklarını okumuştum…. Sanal arkadaşlıklar, sanal aşklar insana yetmiyordu artık… Hele birde “save”leme..
Küçükken; büyük olmak çok hoşuna gidiyor insanın. Çünkü “biri” oluyorsun birdenbire; “Adam” yerine konuyorsun…. Ama büyük bedeninin içinde, küçücük kalıyor yüreğin. Ve çocukluğun;..
''inek gözlü desem bir kadınahakaret sayar bunu, güceniroysa o mahzun bakışlı gözleri ineklerino iri gözleri nasıl da güzeldir.'' ** Blogdaşlarımızdan Kara karga'nın okuduğum yazısı..
"Elim birine değsinIsıtayım üşüdüyseBoşa gitmesin son sıcaklığım!" Sınıf'ın şairiydi Rıfat Ilgaz. Yarenlik olsun diye başlayıp öyle yazmak isterken de bize karanlıkta gizleneni göster..