Hadi gel korkularını alda gel ve benim korkularımın yanına koy. Tıpkı başını koyar gibi. Yumuşacık bırak onları. Kaçabilecekken bu sefer kaçmasınlar, ne sen ne de korkuların. Onlarıda, kendinide sak..
Anlamadim bu hayati hiç. Tam anladiğim noktada bir şeyler kopuyor. Elimde bir sürü diğer ucundan ayrilmiş yaşanmişliklar. Kim yanliş kim doğru. Kim şansli kim şanssiz burda. Elinin ters..
Ne güzel tekrardan yaziyor olabilmek. Birkaç yazimi kayıt edilip dönmemek üzere blog sayfamda unuttum ya da unutmuş numarası yapıyorum. Şimdi ise yenisine başladim. Bu da unutulanlardan mi yoksa sayfa..
Diye biter bütün büyük aşklar. Korkunun, teslimiyetin koynuna aldığı ıssız kadın ya da erkek. Gecenin ilerleyen saatinde tavana bakarken karar verir. Ben sana acı vereceğim o zaman gitmel..