Benden daha hızlı duruyor, Trenin penceresinden bakarken ağaçlar...Ben daha hızlı gidiyorum, Kaçamıyor kuşlar...Leyleği havada görüyorum, Bitmiyor yollar.....
soluduğum en nemli sözdübuğusundan can özüm yandı kanırtır mı bıçak kesiğileyli bir akşamdasöz olupdamar damarve vurur muen üryan haliylebeklenmez dost dilindenbir..
kırlangıç çizdim, penceremdeki gökyüzüme...üzerine pamuk pamuk bir bulut...sağ üst köşesine, sarı bir güneşkırmızı ışın...karşıya dağlardağlara evlerevlere insan koymad..
Söndürmeden Yalnızlığı Geceye Koyu kızıl Saçlarından Savruldu Rüzgarla… En son Aklında Kalan… Hanımeli Kokusuydu… Tatmadı Bir da..
Minnetim yok kimseye, Keserim kendi göbek bağım.Her bahar alaza, Her bahar sürgün yerim…Katmerlenir afaki sözlerleAfili yaralarım…Biraz tuz, Hem..
Sus…Sus artık…Sus artık zaman…Sus artık zaman kuşkonmaz dallarında…Sus artık zaman kuşkonmaz dallarında ağ telli salıncak…İtelesen, Savrulacak…Ç..
Tam köşedeydim. Bi yanım Hanımeli sokağını izlerdi… Her gün aynı saatte çarşafını silkelerdi Hayriye teyze, Camları kolaçan ederdi bi gözle… Bi gözü içerde… Aheste adımlarla ..
Kapadım kapılarımı, Pencerelerimin gözlerine, toz bastım. Alaca karga yuva derdinde, Çer çöp… Bacalar duman duman… Kim yakar… Kim yakılır… Kimin isi savrulur hava..
Çek gerçek silahlarını acı… Çevir namlunu üstüme üstüme… Vız geliyor gözüme, Dünyalık telaşlarım… Çekip gitmiş cırcırböcekleri uykularımın… Aysız gecelerde karanlıkta kal..
Bilirsin, hesap kitap, Ve hırçın, Alıcı kuş… Olmadım hiçbir zaman… Sevmedim gündelikçi kelimeler… Sen düz gittin, Ben med cezirler çizdim, Serabi yollara…