Uyanmıştı aslında, insanların kapıya gelişini dinlemişti nefretle, içeri girmelerini istemiyordu.“hayır gelmeyecek sizinle o burada huzurlu mutlu benim yanımda . defolun!.”gözlerini sımsıkı ..
Öyle sevilmek her zaman okyanus kadar büyük olmamalı azcık suyu taşımalısın avuçlarında elinle, ve vurmalı rüzgar siz öpüşürken gözlerinize azcık sevip de çok söylemek sevdiğini yakışm..
Düşündüğünü söyleyebilmek doğru yer ve doğru zamanda yapılırsa sanattır. İnsanız, bu yüzden karşı cinsi arzulamaya, annemizi düşünmeye, dua etmeye, yemek yemeye, vakitli ya da vakitsiz uyumaya ve..
YENİ BİR BAŞLANGIÇSabahın ilk ışıklarıydı. Gözlerini açması için ne bir istek vardı içinde ne de bir neden. Kendini bir ceset gibi hissediyordu… Sessizliğin içinde akan zamanı dinledi...