Belediye otobüsüyle Narlıdere’ye gidiyorduk anamla. Otobüsün içi tıklım tıklım doluydu. Öğrenciler tüm koltukları işgal etmişlerdi. Kimisi cama burnunu dayamış dışarıyı izlemeye koyulmuş, kimisi uy..
Eşim ve küçük kızım Ezo, uzun süren bir ayrılığın sonunda, ancak gelebildiler yanıma. Hem de 14 Şubat sevgililer gününde… Anam İzmir Menderes Havaalanından uçak havalanana kadar b..
Bilindiği gibi 2007 Nisan ayında İsviçre’de Türkiyeli Göçmenler adlı kitabım Ceylan/Akademi Yayınları tarafından yayınlanmıştı. Bu ilk kitabım, çeşitli meslek guruplarından 50 Türkiyeli göçmenle ya..
Genç adam önce ayakkabılarını çıkardı, ardından çoraplarını, sonra pantolonun paçalarını dizlerine kadar sıyırdı... Çıplak ayaklarını suya bıraktı. Aşağıdan yukarıya bir ferahlama sardı vücudunu. S..
Dernekte panel vardı. Kalabalık bir kitle katılmıştı panele. Ateşli bir tartışma hüküm sürüyordu. Ama bu tartışma uzun ömürlü olmadı, anamın sayesinde. Anam derneğin kapısını ayağıyla aralayıp içer..
Bir kaplumbağa kayalıklara doğru yavaş yavaş ilerliyordu, yağlıboya ile boyanmış kabuğu güneşten parıldıyordu. Onu ardı sıra izleyen çocukların kahkaha sesleri gökyüzüne yükseliyordu. ..
Eşim yeni mutfak bezleri satın almıştı. Her bezin farklı bir kullanım alanı vardı; cam için ayrı, bardaklar için ayrı, tencere için ayrı, fayanslar için ayrı, lavoba için ayrı. Tostun kokus..
Anamdan inciler Kendisini yenileyen, geliştiren, okuyan, yazan, araştıran insanlar elbette zorlukları aşacaklardır. Kendisine özgüven duyan, gelişen üreten insanlar her ne kadar gurbette, d..
Canım sıkılmaya görsün bir kere, bu can sıkıntısını üzerimden atmam için, alır başımı giderim. “Nereye mi?“ Neresi olursa olsun fark etmez. O an bunları düşünecek akıl nerde bende. Bir keresinde, İ..
Kendini bir dağ kulübesi gibi yalnız, yapayalnız hissediyordu. Başı yüksek dağlar gibi dumanlı ve karlıydı. Gözleri sisliydi… Bunun nedenini bilemiyordu… Gölü çevreleyen beton duvarın üzerine..