Günü gününe her günümü yazmak isterdim sizlere. Ama malesefki hayatta her istediğimizin olmadığı gibi her yaşadığımızda yazılmıyor. Aslında yazılmıyor değil, belki yazarken tekrar yaşamaktan korkma..
Hayatımın bir ilkini sizlere yazmak istedim. Belki benim gibi girmeden çok araştıran birileri varsa, okurlar, tecrube olur. İşte ilk ameliyatım, hislerim ve yaşananlar. Yeditepe Üniversite..
Bazen ne hissetmen gerektiğini bir müzik hatırlatır. Dinledikçe hüzünlenirsin. Çaresiz hissedersin, yanlız, başarısız. Şarkıya aşık olmuşsundur, sanki onu daha önce tanıdığı..
Bugün, böbreklerim şişene kadar uyumadım, kabul ediyorum ama şişmesine az kalmıştı ki beni uyardılar kendileri, gözleri açmakta zorlandım ama perdeyi bi çektim ki güneş beni çağırıyordu. Aman tanrı..
Yarın hergünkü gibi işe gidecek olmanın verdiği huzurla, yatağıma uzanmış bulunmaktayım. Yarın ne yaşayacağımı bilmeden yine aldım elime klavyemi, düşüncelerimi koydum yanıma, sarıldılar bana yazma..
Bugün işten eve geldim, odama girdim, girdiğim gibi de çıktım. Bu oda bu kadar dağınıklığı görmemişti ve tabi ki bende aklımı başıma almalıydım, orası benim odamdı ve her ne olursa olsun annemler e..
Moralin bozulsa bir kahve yaparsın, yanında arkadaşın, hem kahve hem arkadaşın derdine ortak olur . Yağmur yağsa pencere kenarından bir kahve yudumlarsın. O bizim sırdaşımız! Bak yine bir p..
İnsanoğluyuz, hep bizde olmayanı istiyoruz, yolculuklar, farklı insanlar, tanışalım, görüşelim, farklı hayatlara girelim vs ama bir süre sonra sıkıılabiliyoruz da yani. Ben farklı insan tanımaktan ..