sen, hep böyle masum kal oğlum, köftenin bittiğini düşünüp, ağzında çiğnediğini, bana vermeye kalk. sen, hep böyle masum kal oğlum, annenin..
Gözümü kapattım da... Sıkıldık diyoruz, dümbelek çalıyor annem. Mastika mastika.. Ablamla, annemin nuh zamanından kalma, ancak bugün alınmış gibi yeni iki deri çantasını paramparça ettiğimizi görüy..
Çocukların masumluğundan mıdır nedir bilmem. Ama özellikle ilkokul yıllarımda, zaman zaman hatırladığım ancak sayısını bilmediğim pek çok tuhaf olay yaşamışımdır. Gökyüzünden sanki bir el uzanıp da..
İlkokula başlamadan önce, okula gideceğim zamanların hayalini kurar dururdum. Ablamın arkasından koşar, bağırırdım. Onun okula gitmesi ayrı bir hüzün olurdu benim için. Çünkü, annem evhanımı olması..