Arkadasim o benim... Canimdan bir parça... Resmini gördügümde taniyamadigim arkadasim...Kendimden nefret ettim onun resmini gazetede gördügümde. Arkadasimin bu kadar yakin arkadasimin bu derece ya..
Bu sorunun cevabını arıyorum ne zamandır... Ama bir bilinmez içindeyim... Korkuyorum deliler gibi... Nabzım normalin çok üstünde atıyor eminim. Yetişemiyorum kalbimin atış hızlarına. Aklımın bütün..
-At bakalım buraya imzanı...-Abi... Neden? -Üye olcan işte... dedik ya...-Üye olunca ne olucak abi? -Sabırlı ol bilgilendirileceksin...Anlamadım gitti... Adamın biri geldi. Yeni bi..
Yıllar önce öldü o, ya da öldüğünü zannediyoruz...Mezarını kimse açmadı oysa ki, kimse gerek mi görmedi yoksa korkuluyormuydu birşeylerden?Ama her şeye rağmen iyi, çok iyi bir sanatçıydı o.
Çok sevdiğimiz şeyleri kabetmek istemeyiz değil mi... Bunlar her ne olursa olsun...İster bir eşya maddi değeri olsun olmasın, ister bir kağıt üzerinde çok sevdiğimiz bir şiir ya da yazı olan... Ya..
Ben prosedürlerden hiç şikayetçi değilim diyen biri var mı... Ya da benim işim prosedürlerden dolayı hiç aksamadı diyen...Ben bıktım artık bu mantıksız ve gereksiz prosedürlerden. Bugün başıma..
Dışardan ne kadar da güzel görünüyorlar değil mi???Mükemmel yeni evimiz... Doğalgazı telefonu olmayan, sapa bir araziye kurulmuş mükemmel yeni evimiz. Binbir vaatlerle satılan... Toki diyorlar bur..