“İnsanlar plan ve yapar ve Tanrı güler” derler ya hani “gülmediği” zaman yok mudur dersiniz? Bilmem ama plan yapmayınca da gülecek değil ya!.. Her şey dün öğleye doğru kendiliğinden oluşuverd..
Bu kentin sabahlarını bilir misiniz siz? Hani gün doğumunda aydınlanmaya başlayan sabahlarını? Pek bilmem ben; doyamadığım uykulardan uyanıp da, aydınlık günün gelişini sezdiren, ufuktaki o ilk kızıll..
Öğlendi, yağmur birden bastırıverdiğinde, tam da işe ara verme vakti. Şemsiyem evde kalmış, umurumda mı sanki? Kıydım o güzel, yüksek ökçeli, gri ayakkabılarıma eve koşuverdim. Ya akşamüzeri? Sanki öğ..
Otobüsten indim, arkamı dönmeden bir kez daha baktım denize; dingin ve masmavi ve aydınlık ve yaz gibi duruyordu. Telaşsız ve sakin, keyifli ve mutlu ve bir şarkı dilimde yavaş yavaş yürüdüm. Kapalı d..
Yeniden şehrime kavuştuğumda saat öğleden sonrasının dördüne geliyordu. Otobüste cam kenarındaydım, beni şehrimin maviliklerindeki bulutlar karşıladı ilkin. Sonra garajın girişindeki, okyanus ötesi ül..
Yağsam mı yağmasam mı diyen hava, sonunda öğleyin koy verdi kendini, bir güzel yağmaya başladı. Yağmurun yağışını izlemek istedim birden. Özletmişti kendini geçen kış ve halâ bitmemişti özlem. Evimin ..
Nesini sevmedim ki! Daha görmeden sevmiştim İzmir’i; aklımla… Görünce; yüreğimle de sevdim, bir de aklımı sevdim, İzmir’i sevdiğim için. Denizini sevdim önce; martıları, balıkları, yolcu taş..
İ ile başlayıp İzm’ le biten bir başlık neyi ifade ediyor olabilir? Tabi ki İzmir. Oğlum “Anne yine mi İzmir’i yazıyorsun?” diyecek diye, şifreli bir başlık attım. Lütfen çaktırmayın. Ben de çaktırmad..
Özlemişim… İzmir’imi anlatmayı özlemişim… Günlerdir, çok özel şeyler yazıyorum biliyorum, yine de İzmir’imi anlatmayı özlemişim. Aslında anlattıklarım hep şehrimde yaşadıklarım. Ama başlıkta “İzmir” y..
İnanmayacaksınız ama bugün, akşam üzeri onunla baş başaydım. Emin olun bana da sürpriz oldu, hiç beklemiyordum. Onun için de hemen sizlerle; İzmir severlerle paylaşmak için yazmaya koyuldum. Yoksa bug..