İşten yorgun argın eve gelmişim. Bizim ufaklık yine yakama düştü. Rahat bırakmıyor. Ne yapsam, ne etsemde ufaklığın elinden kurtulsam diye düşünürken-Baba, -Efendim İdiş.-Bizim maaşım..
Antalya’nın merkezinde dolaşıyoruz. Kızım, annesi ve ben.Kalekapısına doğru yürüdük. Yine İdiş yolda yürürken soru yağmuruna başladı.Olur olmaz sorulara olur olmaz yanıtlar veriyoruz. İnsanla..
Bizim ufaklık, yani henüz beş yaşın içerisindeki cici kızım İdil. Her gün garip garip sorularla karşıma çıkar ve gün yüzüne çıkmamış garip soruları ile beni kendisine esir eder.Ben ne kadar kızım..