Yosun kusmuğun Kıyılarına biriktikçe Çocuk özdeğin, yorgun Gözlerine dalar aldan ay Bir çift damlanın ateşine Tutuşur denizin, yangına Çağlayan çığla..
Özgürlüğe tutulu dolunay erimi Dünyanın eşleğine yeter. Okyanuslar çekildiğinde, Kumlara kazıdığın aşk, Yalnız kuşlara Ve Yalınayak bir çocuğun ..
Güneşsiz dalların yosunuyla Birlik üşümeye bileylenmiş Canlar Çekilirken köklerinden, Aşka yalnız aşka adak Gün Düşerke..
Uzayan gölgeler altında Güneşi kovalayan kuşlarca Havalanırmış sesler Yırtılan bulutlardan Gözler çakmak, Çaktıkça Sanc..
Hazana kopar ses, yersiz yetim Dalgalanmadan düşerken toprağa, Ayakaltına gömülü çığlıktır Yaprak çıtırtılarında sonbahar Boş gözlerin kekre soluğunda ..
Kaç iklim çırpınır göğsün direğinde Yağmur tutulmalarına ellerin açık Aya vuruyorsa yüreğin çivi, Tutulur mu güneş be gün yüzüm Mor kuşaklı dağlara çizilmi..
Islak günler giyilen bedenlerin Yangını güneşe yol tutmuş da Dile vurulan hükmün sancısı İp titreten seslerde kalmış Dünyaya kaç sıra çeper ya..
İçimde rengi yitik dünyalara Güneşi ellerinden tutar, Kundaklayıp, Kalbime yaslarım… * Secdesi, Kanıyla abdest almış Aforoz aşklardır ..
Düşlerini karanlığa iliklediğin düğmeler Üstüne biçilmiş fistanın yıldızlarıdır ................................................................................ ..
Renkler Gün batımına dalarken Kör geceyi deler yıldırım. Göğün, yere yanışına Ak sütün memeleri dağlanırken Kurumuş köklerin bedeni üşür. ..