uçsak burçlarında şehrimizinyorulmasa kanatlarımızve hep benim gözlerime doğsandalga dalga yayılsa çığlıklarımızsaçlarında dolaşan deli rüzgar gibive dudaklarım parmak ..
Gidişini seyrettimKıyıları unutan Dalgalar gibiydinUfuk çizgisinde birdi hepsiGidişini seyrettimSeninle derinlere sürüklenen Kum taneleriydim..
Salınıp duran sarkaçÜstüne iliştirdiğim soluk fotoğraflarAyazı ensesinde yaşadıklarımınToz toprak oluyor her şeyNerde kiraz ağacım o bahçeSabahlarken dumana boğduğum minik odam..
neleri unuttuğumu düşünce yaşadığım acıların alevlerini hatırlıyorum kan revan içindeydi şehrim. ..
Yağmur yağıyor dışarıda Islanıyor medusanın sacları Taşlaşıyor ruhum Çöküyorum Sarnıcın dibine Tüm şehir susuyor ..
Hiç bilemedim elimdekinin değerini Sahiplenmek değer biçmek bana göre değildi ..
Diyemedim ki Gökkuşağının içindeyken Renkleri göremezsin ..
Şiirdir aslında bütün kadınlar Ama coğu Düşürüp en ucarı dizelerini Atasözü olurlar ..
Gözlerimin akı Damar damar Kurumaya yüz tumuş ağaçlar gibi ..
Cehennemden cennete açılan bir kapıydı dudakların Kimi öpsen daha çok yanıyordum ..