Yedi yaşındaydım ilkokula yeni başlamıştım. Evimiz ile okul arası oldukça yakındı. Ben o güne kadar sürekli sokakta oyun oynayan eve hava kararırken giren haylaz bir çocuktum. Annem benim evde olmadığ..
Gülsüm erkenden kalktı. Kaç hafta geçmişti bilmiyordu. İşte bir Cumartesi daha gelip çatmıştı. Her hafta yaptığı gibi hazırlıklarını tamamladı. Broşürleri, pankartları ve yüreğine sığdıramadığı biric..
Söğüt dalı gölgesinde Sereserpe uzanmalı Bir düşler ülkesine Gidip gelmeli Oracıkta sevmeli Oracıkta ölmeli..
Annemi kaybedeli elli iki gün oldu. Yüreğim ve ruhum onsuz çok mutsuz. Ne yaparsam yapayım, biliyorum ki onun boşluğu hiç dolmayacak. Belki beni işitiyor, belki şu an görüyor bilemiyorum. Şu an..
Bir çocuk masalı gibi bir başlık attım bu yazıya. Çünkü her ne kadar bu yazı bugün yazılmış olsa da tamamen benim çocuk dünyamın izlerini taşıyan anlarla örülü. Onunla ilgili ilk hatırlayabildiği..
Yol alabildiğine taşlı İnce uzun kıvrılır Karanlığa doğru Bir garip yalnızlık ki Çöl olmuş yüreğimdeki sızı Açlık alabildiğine büyümüş Sefil yaşamın insanları Ayağında kund..
Sonunda savurdum rüzgarlarabulamadığım dostluktan geriye kalanları oltama takılan yüreğini aldım avuçlarım arasına dayanamadım can çekişen çırpınışlarına bıraktım onu açık denizlere
Yine kapına geldim Eyvallahım yoktu senden önce kimseye Gittin miydi giderdim Yüreğim yansa da bakmazdım geriye Yine kapına geldim Soluklanan yalnızlığımda<..
Gölgen olmalıyım arkanda Her zaman ne yaptığını bilmeliyim İçini okumalıyım o anda Kime gittiğini Kimle konuştuğunu bilmeliyim. Sevgini öyle ölçmeliyim Ve kararı mı öyle vermel..
Bir aşkı anlatmak için, kimi zaman resim, kimi zaman müzik, ve kimi zaman şiir, yeterdi. Oysa senin aşkın her şeyin üzerinde, nice ömürler içerisinde, kaç insan m..