Burada yazmakta olan herkesten ve özellikle benim bloğumu okuyup ve yorum yapan kişilerden özür diliyorum. Ben ünv. 1.sınıf öğrencisiyim ve sadece buraya yazı yazmak için giiryorum. Derslerimizin yoğu..
Nedendir Bilmem! Bazen kendim ile yüzleşmeye başladığım da aslında rahatlıkla ile kaybolma arasında gidip geliyorum. Nedendir bilmem diye devam etmek istiyorum aslında. sonra bir varoluşsal bi..
Neyi nerden başlayarak anlatabilirsiniz bilmiyorum. Ya da ben nerden başlamayalım. Anlatılmak istenen nedir aslında! Anlatılcak olan ne vardır? Nerde anlatılması gereken bir şey varsa, aslında anlatı..
Korkulardır seni benden uzaklaştıran. Alıştığım, alışmaya çalıştığım, beynimi oyaladığım, kazandığım, kaybettiğim ve belki de devamlı kaybedeceğim bir oyunun içindeyim. Neyim, nerdeyim... Bırakma..
Yıl 2010 gün 2... Anlamlandırmaya çalışıyorum hayatımı. Sessiz karanlıkta. Belki anlamsızlığın ötesinde bir yerde. Zaman zaman seni özlüyorum. Korkuyorum. Endişe duyuyorum. Anlatamıyorum çoğu def..
Gel bana sor bana sevgi bu mu diyeGirsene kalbime düşmüşken elimeBoşveren boş gezen olsan da bananeBen sevemem kimseyi senin yerine Baksana talihe mal verir kimineSeni vermiş beni..
4.BÖLÜM Su hala uykudaydı. Hristo ve Müdüre Hanım sessizliği hala sürdürüyor, iki düşman gibi birbirlerine bakıyorlardı. Göz kaçamakları arada onları ele veriyor ve hemen kendi önlerine bakıyorl..
Birşeylere başlamak onu bitirmek kadar zor olsa gerek. Devamlılığı sağlamak, çok zor bir adımın başlangıcı durumunda... Korkuyorum, hislerimin açığa vurmayan, deniz kenarlarında bir gün..
Karanlık bir gündü. Anlatılacak çok şey vardı belki de yoktu. Öylece kendi içinden geçirdiklerini aynaya sesleniyordu. Fakat bir ayna bile yoktu. Suretinden öte bir şey.... ..
Suskunluğun bozulmuşluğu içerisinde, kaybolan yılların anısını ruhani boyutta yaşamanın zorluğu, kargaşanın getirdiği bunaltı ve bu bunaltı içerisinde varolabilme çabasının gereksizliği... Unut..