Bu sabah küçük oğlum her zamanki gibi erken uyandı ve gelip yanıma kıvrılıverdi. Kolunun birini boynuma doladı. Sokulabildiği kadar sokularak, ayaklarını karnıma dayadı. Sarabildiğim kadar sardım b..
Tanıyorum! O çocuk parkından, zinciri kopmuş salıncağın yalnızlığından geliyor bu ses. Dayım götürürdü beni o parka. Ne çok severdim. Adana’nın pek gözde bir semtinin çok rağbet gören çocuk..
Kral Kelebeklerin gizemli yolculuğuna tanıklık etmek ister misiniz? Kuzey Amerika’dan Meksika’ya uzanan 4 nesillik yolculuk… Yaşamın muazzam döngüsü… Turuncu, siyah, beyaz;..
‘’Bir gün herkes hak ettiğini yaşar.’’ Öyle mi gerçekten? Zaman zaman bu sözün doğruluğuna inanmak ihtiyacımız öyle artar ki… Haksızlığa uğradığımızı düşündüğümüz anlarda en çok… ''Bedd..
Benim kadar hırpalamadı kimse beni. Kim olduğumla yüzleşme dönemindeyim belki. Ya yüzleşmeye çalıştığım bende; kendime konduramadığım , yakıştıramadığım, nefret ettiğim, korktuğum, hoşlanmadığım ..
Küçük şeyleri kafama takıyorum fazlasıyla. Siz… ? Mesela; halıya çay mı döküldü, bulaşıklar makineye hala yerleştirilmedi mi, saçıma bugün şekil veremiyor muyum? Tabloya dışarıdan bakıyorum..
Muhabbet kuşuydu Maviş. Oğlumun delicesine hayvan sevgisinin yeni muhatabı… Köpekleri, kedileri, kuşları, böcekleri ve hatta sinekleri… Bilumum hayvanı seviyor Deniz. Tesadüfen gelmişti biz..
Bir gölge gibi düştü peşime. Kaçamıyorum. Tutsa öpecek mi, dövecek mi anlamıyorum. Elleri kocaman. Güçlü ve ürkütücü… Gözlerini görebilsem, niyetini anlayabilirim. Ama gözleri yok. İçinden bir n..
Allanıp, pullanırım. Mavi atlaslarda gece… Ve şaşaalı şamdanlarda acemi hevesler… Ürkek… Tütsü kokar koynum. Adı yok arzumun. Rüyamın adı yok. Sarıl sarmalan bana, yeter’’ yaşamak’’..
Dün sabah işe giderken; Yenibosna Kuleli otobüs durağının, o hiç bitmeyen kalabalığında bir süre bekledikten sonra, gelen İETT otobüsüne bindim. Hafta içi her sabah yaptığım gibi… Ama o da ne? Ekra..