Son günlerin acıtan kelimesidir “zam” Sıra sıra geldi... Ve sırası geldikçe de yapılacak olanlar. Ekonomi suyunu çekmeye başladı ki bu dönem ustalıktan çok zam/ane dönemine ..
her zamanki gibi sayıyordu yine hayat “ooo piti piti… “ ve çıkıyordu kim bilir aramızdan kaç kişi ..
anlık bir es verince hayata tez olarak geçti tıp kitaplarına 2007 ..
Her şey o yangınla başladı. Elma, işin hikâye kısmı aslında... Kayboluyordu yüzün yanarken zürafanın sırtında tüm evren… Seni ben herhangi bir fizik ya da matematik formüllerinin sonucu bul..
Sanki ben adam öldürdüm… Sanki ben para çaldım… Sanki… Sanki... San- ki... diye başlayan cümleler alıp başını gider doğrusu… Çünkü o Mozambik yahut m..
sen içine konuştun bense içime ağladım sen içindeki cümlelerle, bense içimdeki denizde boğuldum ..
ne kalmak iş ne gitmek kalsan, gideni beklersin gitsen, gelmesini. ..
Derman aradım… Ellerim çarmıha gerilmiş İsa gibiydi gidişinin ardından… Ne acılar içerisinde kaldı. Ne çok yokluğunu sevdi… Ama hiçbiri teninin verdiği tadı vermedi… Durdu aklım; za..
bağlayıp gözlerini bir küfür ağırlığına bırakıp gittin, “Kaplumbağa Terbiyecisi’ne” mum alevlerini. baktıkça bakıyor, bakıyor… yanıyordum… yangın büyüyor, ben..
doğduğuma en çok babam sevinmiş, oğlum diye diye demirleri tutuşturup el ele merdiven dayamış güneşe… altı yaşımda okumaya başladım. yedimde, ilk dayağımı solağım d..