Avaz avaz bağırasım var hayata, çığlık atasım var mesela. Mutsuz, umutsuzolduğum hergün, her an için çığlık atasım var. Geri getirmek isteyip de getiremediğim, pişman olmam deyip de..
Yalnızlığın sebebi açık ve net ortada; İNSANLAR !! Sanki hepsi yalnız,mutsuz, umutsuz kalman için uğrasıyorlar ne yalan söyle ki bunu başarıyorlarda. Yalnızsın; Çünkü kendini yapayalnız his..
Sözler vardır, tutulmamış sözler, insanı üzecek türden. Umutlar vardır, insana hayal kurdurtan türden. Elleri vardır. O eller omzuna dokunduğunda bile mutlu olunacak türdendir. O an sadece elele tu..
Özlemenin sınırları olmaz... Bazen yanı başındaki insanı özlersin bazen de kilometrelerce uzaktakini, içindeki sevgiye bağlıdır özlemin. O özlemi gideren bazen tek bir fotoğraf olurken bazense sade..
"İnsanları tanımak denizleri bardak bardak boşaltmaktan daha zordur." demiş biri. Çok da doğru demiş.. Kimin nasıl biri olduğunu anca içine girince anlıyor insan. Kimse göründüğü gibi değil, ki..
Zaman geçiyor. Hayatlar kısalıyor. O zamanın içinde bizde akıyoruz sessizce. Kimileri zamanın içinde mutlu bir şekilde akarken, kimileri ise yalnız, mutsuz, umutsuzca süzülüp akıy..
Eğer bir insanı kaybetmişsen ya bu senin hatandır ya da hayatın bir bildiği vardır da onu senin elinden alıyordur. Aslında her ikisi de canımızı olduğundan da daha çok yakar. Çünkü ona alışmışızdır..
Herkesten uzakta kalınca anlıyor insan asıl özlemenin ne olduğunu. Asıl yalnız kalışın ne olduğunu. Bu durumda devreye giren tek şey zaman ve sabır oluyor. Zamanla sabretmeyi, sabrede..
Beni çaresiz, yalnız, sevgisiz ve korumasız bırakman için çok erken.. Alışamıyor insan bir türlü yalnız kalmaya illa yanında nefes alan birileri olsun istiyor. Yalnızlığımız yasamak zorunda..
Bazen çok özeniyorum sizin gibilere. Hani böyle sahte yüzler takıp takıp çıkıyorsunuz ya sahneye hayran kalıyorum aslında size. Hayatınız bir film, tanıdığınız insanlar birer kukla, siz de ba..