Bizim oralarda bir dayı vardı Remzi dayı Doktor yasaklamış cigarayı Ağzında sakız gevgev yapardı Ne koca adamdı Remzi dayı Lakabı da manidar Koca Remzi han..
İnsan; Düşünebilen tek varlık Ya da öyle olduğunu sanan Veya zannettiğini söyleyebilen tek varlık Ne kadar da; E-bilme yetisine sahip Ve de bir o kadar E-bilemeyeniz..
Bir defa yalnız kalsak Bir gece aç, susuz Ve de ayazında Fikirlerimiz çırılçıplak Ve biz Ne homoeconomicusuz artık Ne de kaçabiliriz Üçüncü Dünya Harbinden..
Bugün göğüs kafesim ağrıyor; Galiba kalbime sığmıyorsun Bugün ellerim titriyor; Galiba bedenimde geziyorsun… Her gün güneş doğup batarken; Kum saatim..
Açsam avuçlarımı İçlerine dolabilecek misin Biraz nasırlılar ama Canın yanabilir Hiç yaran beren yoksa… Peki ya kulak asamayabile..
Bulaştım dokundum varlıklara Dolaşırken vücutlarında Ki içimde hiç ürpermiyorsa Ve ben anımsadım Bir vakit sonra Senin dokunu unuttuğumu. Sokağımın duvarları..
Ne de şanslı oğlanmış Şu bizim başımızdaki Koca çınar Biraz da geç kalmış sanki 27’sinde Seni alana kadar Ağarmış saçlarında ise Bir hayat<..
Sen benim Kan Davalım Kaç şehir kaç kasaba Koştun durdun ardımdan Babanı vuralı çok olmadı Daha çekip gidemeden buralardan Ne tez çıktın mapustan Rivayete kulak asacak..
Kadınsın; Yüz yıllardan beri Bu çok sesli orkestrada Tek sesli doğurganlığınla Okuduğun makamın adı ‘’acı’’ Üstüne üstlük sana Haklarını vermek gibi Küstahlığı..
İki Gönül Eş Olsaydı IS-LM gibi Türevi Alınmış Misali Sıfırlanmasaydı Çarpıntılarımız Belki Yakalardık Dengesini Aşk’ın Umudun Extremum Noktalarında. ..