Anneciğim ben kardeş istiyorum – Diyaloglar Oğlumla bu sohbeti ilk yaptiğimizda henüz 4 yaşındaydı. Uğurböcekleri sınıfındaki 3 arkadaşının anneleri hamileydi ve sınıfında sık sık..
Teknolojik hayat sarmalı içinde direnirken son model cihazlara, kendimi farkli bir zamanda hissediyorum. Tuhaf geliyor bu bana ama, “benim zamanımda” ile başlayan cümleler kurmaya başladım oysa hen..
Heyecanla valizimize koymamı istediği kıyafetlerini getiriyor ve itinayla katlamaya çalışırken öyle sevimli ki benim minik yol arkadaşım, minik Ada’mım... Yatmadan önce bir kez daha anlattırıyor: s..
1970'lere kadar İmroz olarak bilinen Gökçeada’ya biz artık aramızda “en ada” diyoruz zira ülkemizin en büyük adası, en batı ucunda, ulaşımı en zahmetli, kahvesi en lezzetli, denizi en güzel, koylar..
Güneşin hafif hafif ısıttığı güzel bir Eylül sabahı erkenden uyanıyor ve evden çıkmak için hemen hazırlanıp taksi çağırıyoruz. Kahvaltı faslını Kabataş-Bostancı seferini yapan denizotobüsünde halle..
Ada sevdalası olmak işte böyle bir şey, her sene, sanki ilk kez gidecekmişim gibi heyecanla hazırlanıp yollara düşmek: Büyükada’dan Bozcaada’ya. Üstelik bu sefer bambaşka bir anla..
Yine yeniden “Mutlu Gezgin” dostlarımızla buluşmanın keyfiyle uykulu uykulu ovuşturdu gözlerini ve getirdiğimiz minik yastigina gömülüp kıvrılıverdi koltuğunda. Söz ver annecim beni ..
İtiraf ediyorum, henüz daha üzerimden 4+4+4 şokunu atlatamadım ve Eylül ayında 66 ayını yeni dolduracak olan oğlumu 1.sınıfa göndermek zorunda olmak fikriyle barışamadım. Yeni sitemi yazan..
20 Şubat 2007, akşamüstü son kez hastahane çantasını kontrol ediyorum. Ben sakinim de nedense karnımdaki afacan kıpır kıpır.... Bir taksi çağırıyorum, şöför artık kocaman olmuş göbeğime bakarak "ab..
Her bulduğu fırsatta kentin boğuculuğundan kaçan gezginler olduk biz ikimiz oğlumla. Etrafımızdaki dostların ve aile büyüklerimizin hayret dolu bakışları ve “yine nereye”lerine aldırmadık, ..
