Şara, içimizden kopup gidendir. Bir daha dönmeyecek olandır Şara. Geriye döndürülemeyecek olan-ın şiiridir. Soğuk ve uzun kış gecelerinde karanlığa umutsuzca dökülen kelimelerdir ama usul ama kırgı..
Karanlık odanın içindeki ışık huzmeleri son anlarını yaşamak ister gibi canlı bir biçim alma telaşında… Kuru bir hava var odanın içinde. Havadaki bütün nem çekilmiş gibi. Sanki âdemden beridir unut..
Gözlerinin gecelerinde dolaşırım gözlerinin gecelerine bak! kapılar kapandığı zaman ve güneş kaybolduğunda yaşlı pencerelerden, gözlerinin gecelerine bak gözleri..
Ben kırıldım Ben kırıldıkça sesim kırıldı sevgilim Bu yüzden kendimi görmedim bir dev aynasında, çukurları açarken gözlerin Aklımda Sokakları yürüdüm, çıkıp gitti in..
Kuşlar nereye uçar mevsim beyaza bürününce kırılınca dallarda ince fidanlar ariadne sevgilim sular nereye akar böyle gün toplandı ufukta kızılcık şerbeti iç..
Tınısı bozulan türkü: /ağıttır bir ömre/ gök delinmiş yitirmiş bakışlarını mavi kuşlar çıldırmış gibi duvara düşen ışık pervasız ayna aksi kırılan ses ..
Günden güne büyüyen, içimde kök salan yorgun bir gece gibiydi gözlerin zeytin siyahı gecenin duyulmamış, müzmin bir kokusuydun bir ocak güneşinin ilk yansımalarında aklımla oynadım ..