Zamanın birinde Gül Bülbül’e aşık olur öyle bir aşk ki dilleri lal olur. Gül beklermiş Bülbül’ü sabırla.Gün ağarır, güneş doğar,meltem eser, zaman geçer ve bizim Gül Bülbül’ün sesini özlermiş.Bülb..
Pablo neruda şiir yazanın değil ihtiyacı olan içindir der. Yaşamımızı tekelci düşünce sistemi üzerinden şekillendirdiğimiz sürece; bize ait olan her şey kıymetli ve sadece bize özel gibi görünse de..
Bazen incinir ve incitirsin; insanız işte kör noktalarımız var, zaaflarımız en az farkındalığımız kadar. Bir geçmişin var; yakın tarih gibi. Sorsalar anlatırdın tüm canlılığı ile bazen güler bazen ..
Sessiz bir limanım şimdi, Gelenleri çoktan uğurladım Ne çok hikaye biriktirdim gidenlerin ardından Gidenin arayışı ve kalanın yalnızlığı var şimdi…
Hayata karşı bir yönüm hep küskün kaldı; melankolik ruh halim mi diye düşünüyorum bazen fakat hayır daha fazlası; bireysel yenilenmenin gücü inkar edilemez fakat toplumsal acının gölgesinde kalıyor..
Masal kızıydım; gördüğüm rüyanın etkisiyle aniden uyandım;yüreğim sıkışmış bir halde; gördüğüm Şems. Güneşin aydınlığı kadar net şu an tam orada evet karşımda duruyordu. Şems! seni ne çok aradım bi..
Hayat bazen solgun bir çiçek gibi gelir; eksik kalmıştır kim bilir belki de özlemiştir önemlisi de özlemi yok sayılmıştır. Solgun çiçekler biraz yalnızdır ve severler bu yalnızlığını. Bazıları deği..
Ölümün tene dokunduğu an yangın yeri artık,geride büyük bir acı ve bilinmez bir sonsuzluğu bırakır.Ölümün gizemi çözülemediğinden sürekli olarak düşündürür insanlığı. Hayat bu sonsuz ..
Yazmanın anlamsız bir eylem olduğu fikrine kapılıyorum zaman zaman; etkisiz eleman gibiyim. Doğanın ritminden uzak, kurgulu bir düzen içinde donuk bir duruş içinde gözlüyorum bütün akışları. Bedeni..
Ben’in duygusu çok önemliydi bu nedenle hayata bakışım duygumun penceresinden oluyordu. Duygularım derinliğim demekti; farkındalığımdı belki daha fazla acıya sebep... Hayata karşı yenik olmak gibi ..