Bir eğitim-öğretim yılının daha sonuna gelirken gerek öğrencilerde gerek velilerde umut ve kaygıyla karışık psikolojik hareketlilikler yine günler öncesinden başlamış bulunmakta. Özellikle ilkokul ..
İnsan ne zaman teslim olur karanlığa? Güneşin batışını gözleriyle gördü diye yeniden doğacağını tasavvur edemediğinde mi? Oysa her veda ebedi mi? Ya da her uğurladığın gittiği yerde baki mi..
Evveliyatta – çok da evvel değil şunun şurasında birkaç yıl öncesine kadar, sonuçta kaç yıldır yaşıyoruz ki zaten daha – bir şeylere çok şaşırıp “aaa bir yaşıma daha girdim” şeklinde sayısız yaşıma..
“Neydi o eski Ramazanlar…” sözleriyle büyüdü bir Türk jenerasyonu. O jenerasyonun bir insanıyım ben. 70’li yıllar ve sonraki nesillerin dinlediği eski Ramazan hikayeleri bile bıraktığı tesirle yaşa..
Lunapark gişesinde bir çocuk.. Kaç geçmek bilmeyen, sabrını yaşından olgun terbiye ettiği ayın mükafata sırasını bırakan an… Hepsi bunun içindi işte. Rüyalarına giren her oyuncağa, ..
Kasımdı, sıradan bir akşam zamanı, iş çıkışı sıraları… Trafiğin keşmekeşi, havanın beş dakika sonrası kestirilemez bulanık, bulutlu hali, eve gitmeden şundan bundan alsam mı, yağmur bastırmad..
En güzel çorbanın bile tadı terbiyesinde saklı ama akı da karası da yoğurt-yumurta davası. Oysa hayatın davası kömür ateşi sofrası. Terbiyesi is karasından, tadı korunda demlenip kıvam al..
Günaydın Sonbahar, Bugün güzel buldum seni. Bir dönemin sonu da olsan bahar olduğunu unutmamalısın. Aynen böyle güneş sarısıyla uyandırmalısın beni erkenden., bulut karasıyla değil. ..
Yaa öyle işte.. Sizin bugün çayla kurabiyeyle hayatın içinden, gündemin göbeğindenmiş gibi alışageldiğiniz dizinin ve kiminizin dün gibi hatırladığı 80 kuşağının bebekleri bugün saçlarına düşen kar..
“ Yine yazı bekleriz” şarkıları, “önümüz yaz” anonim tespitleriyle geldi kapımıza bir yaz başı daha.. Oysa daha yeni veda etmemiş miydik de koskaca dünya, kendinden de büyük güneşi etraflıc..