Piraye, Nazım da yaşadığı sürece her bir hatıra mutluluk kokuyordu ancak Nazım Piraye’de bir başına yaşamaya başladığında Piraye yalnızlığın dişlilerinin arasında sıkışıp bir türlü huzurla nefes a..
Hedonik adaptasyon, bence, insanlık için yaratılmış en önemli psikolojik bonus. Komik gelebilir söylediklerim ama gerçek tamamen böyle. Sevdiğin birini kaybetmek, iflas etmek, bir uzvundan olmak, c..
Şarkışla'nın Elmalı köyünde yılın son günü, Halit Bey’in heyecanı Fidan Hanım’ın kaygıları içinde vatan için kıymetli, ailesi için umut, temiz, dürüst bir yiğit doğdu. Doğduğu toprakla..
“Aşk aşk diye nice nicesine sarıldık” diyerek değiştirdiğim Aşık Veysel şarkısının mısrasından sonra, amma ne çok aşkmış sanıyoruz diye düşünmeye başladım. Bu aşk hali belli olmaz mı bir insanda di..
Neden böyleyiz? Neden sadece kendi ruhumuza uygun yaşamıyoruz? İplerden bağlı olduğumuz bir hayat ağacının dibinde, gidebileceğimiz kadar denilen bir yer var. Neden sınırlarımız var? Uzun zamandır ..
Vücudumuza yaşattıklarımızı bir gözden geçirelim istedim. Bu yüzden organlarla sohbet ettik azıcık. Bana bir sürü soru sordular. Her sorunun cevabı da onlardaydı üstelik? Neden acı çekiyorsun bazen..
Sustu Piraye. Sözlerle aşkını kirletmesi mümkün olan bütün cümlelerini kilitledi. Sorulanları, söylenilenleri duymadı. O güne kadar ne hissettiğini hesap etti uzun uzun ve bir karara vard..
“Ben hiç senin kadar sevilmedim biliyor musun? En azından senin kadar sevilebildiğimi itiraf edeni görmedim, duymadım. Herkes kendi sevgisini sonsuz zanneder belkide. Martı çığlıklarıyla ..
Yeşil ve mavinin memleketi Datça’dan bir tatlı huzur alıp İstanbul’un kalabalığına karıştık. Bedensel olarak İstanbul hayatına devam ederken sanırım uzun süre ruh, o uçağa binip bedenime gelmeyecek..
Kalk. Kalkamadıysan kendinden destek al , sağ elinle sol elini tut bakalım. Az mı geldi? Eksik misin hala? Sarılsana kendine. Aç bakalım dolabını hangi renklerde kılıklarını giymeyi unutmuşsun? Kim..