Özgürdük ikimizde...Birimiz gönüllü esaretlerinde,Diğerimiz, yalnızlığın alışılmış dört duvar hapsinde.Oysa; özgürdük ikimizde!Seni esaretlerime yılmadan katmaya çalışırken..
Leyleği hava gördüm bu sene. İki haftalık iznimi bitirirken, kapanışı da Büyükada' da yapmaya karar verdik. Kızım ve arkadaşları, okullar kapanmadan adalara gitme kararı almıştı. Ailele..
Yok, yok, merak etmeyin sağlığınızla ilgi değil konu. Art niyet olmadan hatta fazlası ile iyi niyetten, karşınızdakini nasıl isyan ettirirsiniz? Önce evin en büyüğü ama benim en küçük çocuğu..
O haftasonunu arkadaşıyla birlikte geçirme kararı almıştı. İkisi de İstanbul'u karış, karış dolaşmaktan, daha önce gitmedikleri yerleri görmekten zevk alıyordu. Alışveriş merkezleri onlara hitap e..
Blog yazılarının geneline bakınca, acemiliğim yanında bir çok konuda kendimi istesemde tam yansıtamayacağımı gördüm. Nedenler dört ana faktörde toplanıyordu. 1- Düşünceleri yazıya dökmemde k..
Öncelikle bu yazımı herhangi bir polemik başlatmak niyetiyle yazmadığımı belirtmek istiyorum.Çözemediğim şeyi birlikte irdeleyip, çözebiliriz belki.Çevremde tanıdığım ve blogdaki erkek..
Sabahın çiğ tanelerinde, matem değdi yüreğime. Gözlerimde arsız yaşlar, lavlar sökülüyor göğsümden, kavuruyor özlem.Karşı sahil ulaşılmaz, yaklaştıkca kayıp gidiyor. Uzağa... daha uzağa.....
Bu yazıyı yazıp-yazmama konusunda tereddüt yaşadım. Ama bazı şeyler önümüze ne kadar somut olarak çıkarsa, hayattan çalabildiklerimiz o kadar fazla olabilir diye umuyorum.Tanıdığım bir ail..
2005 yılının yaprak dökümü mevsiminde, 17 Ekimde kaybettim onu. 2, 5 ay kadar kısa bir sürede, ellerimin arasından kayıp gitti. Aslında ölümde kaybetmek kelimesini kullanmayı sevmiyorum, her an aklını..
Ürkek bir kedi gibi aranıza katılmaya çalışıyorum, bu kadar zor olacağını düşünmüyordum doğrusu. Ne tuhaf bir varlık değil mi insanoğlu? Günlük hayatta ki beni tanısanız "Kim ? İnanmıyorum o asla..