Korkuyor gözlerine bakmaya. Aldattığını söyleyemiyor.. “Nasıl” diyor “Nasıl söyleyeceğim gözlerine bakarak”… En iyisi yazmak.. O zaman daha kolay olur... “Yani gözlerindeki acıyı görmem o zaman. İçind..
Senden ayrı geçen günler… Hiç böyle olacağını düşünmemiştim. Hani bir çocuğun oyuncak bebeğine sarılması gibiymiş ellerin… Gülüşün, karanlıktan aydınlığa geçmeyi sağlayan güneş gibiymiş… Kelimelerin, ..
Çok geçmedi üzerinden. Nereden geldiği bilinmeyen, aslına bakarsan çokta önemsenmeyen bir sessizliğe gömüldü kaldı. Kelimelerin ses olmaya hevesi kalmamışken, derdini anlatmaya çalışmanın anlamsızlığı..
Bu şehirde hüzün farklı yaşanır… Yıkılmış ruhlar, yaralanmış yürekler, coşkulu kalpleri aynı ifade şekliyle görünür. Nasıl olur olaylar karşısında hiç bir şey olmamış gibi davranabilmek.. Nasıl olur o..
Gece geçmek bilmedi.. Uykuyla uyanıklık arası bir hal vardır ya.. Ne uyuduğunu bilirsin ne uyanık olduğunu. Bölük pörçük hatırlarsın her şeyi… Yorganın içine gömülürsün önce…Sonra nefes alamadığını hi..
Birkaç adımdan sonra kendini bahçedeki sandalyenin üzerine zor attı. Kaskatı kesilmiş, yüzü bembeyaz olmuştu. Ne olup bittiğini anlatacak gücü kendinde bulamıyordu. Gözlerini bir noktaya sabitledi. Bi..
Üzerime biçilen elbiselerle nasıl göründüğümü bilmiyorum. En azından o elbiseyi giydiren için şekilden şekle giriyorum… Asıl rengimi kaybediyorum onun gözlerinde, kişiliğim yeniden hayat buluyor onun ..
Sabah telefonu saat 7’ye kurmanın çok aptalca bir durum olduğunu anladım. Bu yüzden kendimi aklımın çalar saatine bıraktım. Çünkü telefonum ne kadar çalarsa çalsın, aklımın saati çalmadan kalkmıyorum ..
Hayatımda onun kadar sakin ve sabırlı bir insan görmedim. 25 yaşındayım ve annemin yüksek sesle konuştuğuna şahit olmadım. Nasıl böyle sakin kalıyor, nasıl o kadar sorun arasında sessizliğini koruyabi..
Hani içinde bir kelebek ordusu kanat çırpar ya... Hani gökyüzü tüm maviliğini alabildiğince serer ya gözlerinin önüne.. Hani en sevdiğin kıyafetlerini giyip çıkmışsın ya... Hani ellerimiz birbirini bu..