Yaşamın içinde yerimizi almaya çalışırken, beklentilerimiz olmalı mı yoksa olmamalı mı? Bu soru son günlerde çok fazlaca takılır oldu aklıma... Hala da cevap bulabilmiş değilim işin açıkçası. Birşeyle..
Sahilde bir kafede oturuyoruz birkaç arkadaş… Sohbetin artık yerini karşı kıyının izlenmesine bıraktığı anlardayız. Huzurlu bir sessizlik var… Hepimiz keyifliyiz… Oturduğumuz kafe denizin kıyısınd..
Kadın arkadaşlarımdan yola çıkarak bir hikaye yazdım. Bakalım beğenecek misiniz? Siz kendinizde bu kadından birşeyler bulacak mısınız? Umarım cevabınız öyle değildir; ama etrafıma baktığımda böyle kad..
Gencecik bir can... Deli kan... Deli kan olması gereken zaman da El etek çekmekte hayattan...İzin vermeyin buna... İzin vermeyelim...Uzun uzadıya yazmak istiyorum ama benim annem de bu..
Ne gariptir ki istediğimiz gibi yaşamak yerine hep istemediğimiz bir yaşamın içinde buluyoruz kendimizi...Hiç istemediğimiz halde yalan söylüyoruz mesela... Çoğu zaman beyaz yalanlar diyoruz bunla..