Küçük bir kasabada küçük bir evde doğdu. Zor bir doğumdu. Doğduktan sonra annesi iki kolunun olmadığını fark etti oğlunun. Yıkıldı... Adını Mehmet koydu. Gücün, cesaretin simgesi Mehmet. Bu eksik yan..
Küçüğüm daha çok küçüğüm bu yüzden bütün hatalarım Övünmem bu yüzden bu yüzden kendimi özel önemli zannetmem Küçüğüm daha çok küçüğüm bu yüzden bütün saçmalamam Yenilmem bu yüzden bu yüzde..
Hayatımın en kötü, en berbat, en yalnız günlerindeyim. Sanki elimi uzatsam tutacak kimse yok. Herkes değerlide bi ben değersizmişim ve hayatımın sonuna kadar öyle kalacakmışım gibi...Ben hay..
Var gibi göründüğünde bile aslında hiç olmadı aşk. Alışılmışın dışında yaşanan gelgitler, gözyaşları, kalp atışları. Ne garip! Aşık olmadığın günlerde saçmasapan olduğunu düşündüğün şeyler norma..
Her sabah aynı terane. Sabah 7.00'ye kuruyorum saatimi. Her sabah. Ama tabii uyanmam 7.30'u buluyor. Yarım saat erteleme payı anlıyacağınız. Uyanıyorum, hazırlanıyorum saç, makyaj v.s derken saat 8'..
Başını iki elinin arasına almış düşünüyordu. Uyku tutmamıştı bu gece. Saatin sesi geliyordu uzaktan. Tik tak, tik tak. Zaman nasılda hızla ilerliyordu, tik tak. Birden saatin guguk sesiyle irkildi. ..
Dün gece sen uyurken girdim usulca odana. Uzun uzun izledim seni. Şiir yazdım baş ucunda aşka dair. Bir şarkı fısıldadım kulağına. Gülümsedin. Oysa ne kadar uzaktaydım sana ve aşkına. Yanıma gel dedin..
Bir yüzü karanlıktı dünyanınBir yüzü sahteVe bencildiÖyle bir sevgi ki buMaviye boyandı dünyaVe şeffaflaştı ruhuBenliğini yıkadı o deniz mavisi gözleri...Karanlık bir dünya..
Hayatının bir döneminde yalnızlık herkesin en iyi arkadaşıdır aslında. Belkide çoğu zaman biz ona vefasız olmuşuzdur. Sırlarımızı paylaşacak birilerini bulduğumuzda yalnızlığımızı hiç tereddüt etmeden..
Üşüdüm yokluğunda...İlk defa sarmadı ruhun bu gece ruhumu. Kelimeler zehirli bir hançer gibi kalbimde. Kalbim soğudu bu gece! Sevmek nedir diye uzun uzun düşündüm. Biz olabildik mi gerçekten? ..