Ebem uzunca yaşadı. Öldüğünde sanıyorum 105 yaşında filandı hatırlamıyorum şimdi. Ölmeden önce gidiyorum diye ortalığı ayağa kaldırdı. Bütün kızları ve oğlanları başına toplandı. Bu ikinci toplanışlar..
Durdum dedim ya. Ama nasıl bir duruş anlatamam. Yüzüm düştü, sinirlerim hemen harekete geçti, oof burada da mı deyip bir hayıflanmaya başladım ki sormayın. Şimdi benim anladığım (ki umarım yanılmıyo..
(Yazım tarihi: 10.05.2015) Bu yılbaşına kadar Ankara, öncesinde İstanbul’da süren yaşamım, nihayet akademik kariyerime devam etme kararım nedeniyle doğup büyüdüğüm Nazilli’de geçici yerleşi..