Yüreğimin gökyüzünde kanatlandığı bir andayım. Hızla çarpan kalbim ve sancıyan karnım. Toprağı yararak yeni bir umut doğuyor bir sonbahar sabahında. Gökyüzüne bakıyorum
Benim gülüşü yasaklanmış, Benim yüreği zindanlara sıkıştırılmış, Benim yaralı bakışlı çocuğum. Vazgeçme direnmekten, Vazgeçme buralara gelmekten. Asla vazgeçme! Her..
Deniz ! Sahi ne zaman eksildi ki yüreğimden. Demir alıp gitsem sonu olmayan o maviliklere... Yakamoz olmak var ya ... Ah ! Yakamoz olsam o maviliklere... ..
Sesimi duyan var mı? Bir göçük altındayım günlerdir ve siz duymuyorsunuz beni. Tam 12 yıldır bağırıyorum. bıkmadan usanmadan. Üzerime kırgın binalar inşaa ettiniz..