öyle çok zaman yitirdik ki birlikte boğulacağız çoğalttığımız suda! gün yüzünde, hükmü bitmemiş gece ayazı sürmede hâlâ… içimizdeki kapıları kapattık birbirimize derimizde p..
yaşamda yanık günler sürmede yangında ilk kurtarılacak olan onur boşuna susmak kaybediş boşluğa bağırmak kazanç/ hepimize yeterdi bu dünya ölüml..
çözülmedi saçların, hâlâ bağlı gecede demirlenmiş düşlerin, kıyısız denizlere eremedi vuslata, günden öksüz baharın gözlerinde şebnemler, bakışı akşam kadın ..
/hiç bilmedi işlerken toprağın ölüm olduğunu!...*/ akarken toprak sarsılıyordu yer gök sipersiz cehennem ateşiyle içinin ışığı sönmüş şehirde yok oldu sa..
/donuveriyor sessizliğinden içim yaşamın susan cırcır böcekleri küstüm çiçeği gibi kapandı kendine zaman buzullar düşürüyor içime karanlığa kalırsam donarım bir göz ışık ..
/güç bende/ der böbürlenirsin ya durmadan! hadi, öyleyse göster gücünü sıkıca kavra parmaklarımı ve yazmaya başla şimdi… bir masal olmasın yazdıkların hep masal dinledik biz..
eflâtunkırmızı gökyüzünde ne gündüz ne de gece büyülü hâtırâlarımız elle tutmaya çalıştığımız rüzgâr/ dirense de kalp büyü sürsün istiyoruz… bitmeyen keder..
/ biz/liğin iktidar olmadığı yerde ayrılığa düşen “ben”in ihâneti hem kendinin, hem başkalarının ölümüdür/ her geçen buluta dolu diyorlar bir damla düşmüyor yine de üzerim..
hayat izin/ kaç çap eder çocuk? kaç oda, kaç kardeş, kaç lokma gece düşünde sayfa sayfa yazdığın sabaha kalemsiz çıkan ayaklarındaki adım atma cesaretin ne değişti n..
Olmuyor/ ne kadar yazsam da anlatamıyorum medet yok içimdeki sessiz harflerden elimde çolak bir kalem /bağır, bağır, bağıramıyorum iteleyip üzerimdeki ağırlığı, dışa..