Dışarıda derin bir sessizlik… Kapılar, pencereler kapalı; sokaklarda kimse yok. Aksatmadan her gün evimizin önünden “sıcak simit!” diye bağırarak geçen yaşlı amca bile… Uzaktan uzağa ..
Israrla: Benim yapmam gerekenler gibi... Benim yapmam gerekenler gibi... Yapmam gerekenler gibi, tekrarlayıp duruyordu... Hani her zaman dersiniz ya benim nasıl olmam gerekt..
