Baudelaire'nin şiirleri, hüzün ve acı yüklü, "ceset çiçekleri" misali ürpertip, iğrendirirken ; hayranlık ve bağımlılık yaratır zihinlerde Onun "Hüzün ve Serser..
Şiir hayattır. Yaşatır hayatı her kelimesinde, her mısrasında... William Shakespare, hayatı ıskalayanları anlatır aşağıdaki şiirinde: "Yıldızları süpürürsün, farkında olmadan,..
Her şeyden önce kendini tanı, Böylece mümkün olabilir, Değiştirmek dünyanı.... Önce sevmelisin kendini, Sonra iyi kötü demeden, Yaratılmış her şeyi... ..
Kalmadı dallarında, Olgun meyveleri. Gittikçe tatsız, Ve kuruyor hayat... Ne gevrek ne de Taptaze artık. Kuru, sert Ve ne kadar bayat! ..
Uzak mı bu kadar, Özlenen o liman? Durgun, bir boğa gibi Sakin artık dalgalar... Gerek yok artık, Asılmaya küreklere... Bu hezeyan, bu çığlık, Mührü..
Unutulmuş, kaybolmuş Yitik anıların mezar taşlarıdır, Zaman selinden geriye, Kalan her yadigar... Ürpertir içimi, Her dounuş... Sanki dün gibi, Kar..
Gölgeler sağır, Her yan duvar... Ayrılık yükü ağır, Vuslata bir ömür var... Lal olmuş gözler, Sohbetler suskun... Bakmam artık ardına, Görünmez ufku..
Nil'in kıyısıda, Elinde asasıyla, Dokunup mavi sulara Her şeyi altına dönüştürdü, Altın yürekli Kleopatra... Bir yürek Bıraktı geride, Delinmiş ve p..
Ben gördüm beni, Bir yol ağzında... Tanıyamadım önce, Bitmiş tükenmiştim... Sorgular gibi hayatı, Bakıyordum boş boş... Özlemiştim inan, Oldu..
Kelebekler uçuşurdu, Sonsuzluk aynasında... Sen ve ben, Herşeyden habersiz, Düşler ülkesinin, Büyüleyen, Rüyasında... Beklerdik çaresizce, Umudun sıc..