Heyecanım dün gibi, yaşananlarsa yıllar önce ve sımsıcak. Günlerim umudum, özlenense kapılar ardında. Kendimi özlüyorum desem abartı olmaz değil mi? Önü fiyonklu, mor etekli, üstüne karpuz kollu be..
Doğup büyüdüğümüz, uzun süre ayrı kaldığımız yere ve yakınlarımıza duyduğumuz özlemdir sıla. Bazı anlarda öyle düşüncelere kapılırız ki tarifi yok. Anne babamızın küçük çocuğu olmaya özlem duyarız...