Suskun bakışlarının ötesinde bir söz var..Bir söz var seni anlatan.Sen sustukça o konuşuyor..O konuşurken sen görmüyorsun..Susuyorsun.Sözün gözleri herşeyi görüyor oysa..Biliyo..
Afallama ! Yalpalama ! Şaşırma ! Açılımın , açılmamasına Suskun kalma ! Ne olduğunu bilmediğin.. Saklanmayan gizliliğin.. Ucu açık bilmişliğin.. Tezgahında bez ..
Eylül mü sarı, yürek mi hardaHazanı kolay bulanlardanımHayat mı yalan, gerçek mi zordaZararı karda olanlardanım Çile yolunda yüküm sabretmekGeçmez geceden sabah dilenmekDer..
Hayatın met- cezirleri Tekrarlandı yine. Son kararlarıyla gidenler Gurur kalelerini terk edip..Pişmanlığın üst başıylaYine geri döndüler. Bir geceler uykusuzluğuyla kaldı..
Yastık sana dost; Sen yastığa dost. Bir tek kendi yastığına yaslanır.. Yorgunluğunu bir tek ona anlatırsın. Islansa da üşüdüm demez.. Gerisiyle ;kalanları paylaşırsın. De..
Yalnızlığımı..ıslaklığa astım; Güneş vurur da kurur diye. Issızlığın ortasında.. Renklerin son ışığında.. Son yaprağın tutunuşunda.. Aklımdaki seni de.. Sana bıraktım.
Haydan huya yaşarmış günün saatlerini Merhabası suratsız günaydını hiç yokmuş Hep almanın peşinde istemek ondan çokmuş Ne sabahı bilirmiş ne akşamın demini Miskince otururmuş k..
dağına göredir başındaki karlar aktıkça çoğalır gözündeki yaşlar eğdikçe eğilir eğilecek başlar -olduğun gibi ol göründüğün gibi -sanmasınlar seni gururun sahibi çöle çiçek dikip..
Eski zamanların türküsünde ‘’Karadır kaşların ferman yazdırır ‘’diye başlar; Zonguldak’ın hikayesi. ’’Bu aşk beni diyar, diyar gezdirir ‘’der gerisinde Kömür tozuna bulaşan;
Duman boğuyorken nefesini Gözlerin çizeler durur Kimse görmez.. Limanın çilekeş taşlarında Köpüren dalgaların inadına Yazılıp kalır kömür izlerin de, Kimse okumaz cümlesini. <..