Çocukluğumda aile büyüklerimizden Fatma teyzenin İstanbul maceralarını dinler, gülerdik. Oğlu İstanbul’da konfeksiyon atölyesi işletiyordu. Yaşlı annesini bir süre yanında bulundurmaya zar zor ikna..
Kargalar henüz kahvaltıya başlamamıştı ama ben işyerine gitmek için önce bir tramvay yaptım, sonra metro… Kolay olmadı tabi. Bu devirde alet edevat olmadan koca bir tramvayı yapmak ancak ba..
Bu yazının doktorlukla bir ilgisi olmadığı gibi, tıbbın herhangi bir alanıyla da ilgisi yok. Çünkü bu yazı, sağlıkla alakalı değil, siyasetle ve siyaset yapmayla dolaylı molaylı değil, di..
Üüüü.. şşşş… üüüü.. yyyy.. ooo.. rrr.. uu.. mmm… Üşüyorum kardeşim üşüyorum! Donuyorum yani. Tir tir titreme var ya ondan diyorum, üşüyorum. Bak, daha fazla dayanamayacağım, donacak halim kalmadı, ..
Sürekli başı yerde geziyor. Sürekli düşünceli. Rengi soluk, gözleri mahmur, sanki yataktan yeni kalkmış, henüz uyanmamış, üzüntülü, kırgın, küskün ya da belki de acı çekiyor, derinlerde bir yerde…<..
Cüneyt Arkın beni görse kesinlikle kıskanırdı, belki de hasedinden çatır çatır çatlardı. Zira öyle bir ata.. pardon eşeğe binişim vardı ki, dörtnala dıgıdık dıgıdık gidiyordum. Henüz 9-10 y..
