Annem de tavan arasında buldum mandolinimi. Müziğin o dayanılmaz hafifliğini penamda hissettiğim ilk yıllar geldi gözümün önüne hemen. Okul şarkıları “orda bir köy var uzakta, o köy bizim köyümüzdür”..
MB’de yazmaya başladığımdan beri bozulan İstanbul’u eleştirerek, çocukluğumla bugünü kıyaslayarak, 70’li yıllar nerde 2000’li yıllar nerde diye hayıflanarak, sanki soluduğu havayla bile kavga eden,..
70’li yılların filmlerinde kalmıştık. Hızımı alamadım da henüz. Bazen hafızam hatıralarımı darmadağın, düşüncelerimi de zaptediyor. Unuttuklarım, gönlüme kazınmış filmler var daha anlatmak istediğim..
Her şey öylesine pırıl pırıl, anılarım öylesine yerli yerinde ki. 70’li yıllarda Heybeliada’nın sonsuzluğa akan yokuşlarından, İstanbul’un sessizlik kokan ilçesi “tımarhane” lakaplı Bakırköy’e g..
Bakırköy’ün 70’li yıllardaki geçmişine uzanıyor kalemim. Sadece Bakırköy mü? O dönemin ruhu, tadı, modası ve yaşantısı ile İstanbul’un en mutena semtlerine; Taksim’in, Beyoğlu’nun, Mecidiyeköy’ün,..
Demiştim…Bando takımımın yürümesine izin verilmezse bende başka bir ilçede yürüteceğim ve hemde avaz avaz Onuncu Yıl marşını söyleterek yürüteceğim diye! Onuncu Yıl Marşını ve diğer marşları...
İkisi de yuvalarından kopup gelmiş gencecik iki fidandı. Yeni nesil onların eserleri olacaktı. O eserlerin kıymeti onların mahareti ve fedakarlıklarının derecesiyle mütenasip bulunacaktı.Atatürk’ü..
Hafta içi sakin bir sabahtı. Poyraz esen rüzgar kıyıdaki minik dalgaları kumlarla dans ettiriyordu. Bizim buralar sessiz ve nezihtir. Yabancı pek olmaz. Hele hele yazın sıcak günleri donlu timlerin is..
Biz Heybeli’de her gece mehtaba çıkardıkSandallarımız neşe dolar zevke dalardıkSaz seslerimiz sahile aksettiği demlerEtrafı şarkı gazellerle yakardık, zevke dalardıkYesari Asım Ersoy ..
Adada çocuk olmak bir ayrıcalıktı. Her ne kadar benim çocukluğumda trafik, kalabalık, kapkaç, gürültü bu derece insanları çıldırtmasa da yine de adada yaşamak apayrı bir saltanattı benim için. ..