Aslında bloğa üye olduğum ilk günden beri (ki tam üç yıl olmuş) yazmayı planladığım hatta yazmaya çok heveslendiğim bir konu aklın yolları. Ancak ne zaman yazmaya başlasam, konuyu öyle bir dağıtıyoru..
Haza bir İstanbul Hanımefendisiydi. Ne yazık ki tanışmak kısmet olmadı. Çok özel, çok donanımlı, çok değerli, çok kaliteli iki evlat yetiştirdi ve hayat bu iki değerli insandan birini benim arkada..
İçimiz kıpır kıpır mutlu bir heyecanla çıkmıştık yola. Annemin bitmek bilmeyen “ne zaman evleneceksin” soru yağmurlarına, sonunda bulunmuş bir yanıttı heyecanımız. Dünyanın en iyi kardeşini, dünyanın ..
Aşağıdaki yazıyı yazalı tam üç yıl oldu bugün. Hayatımın ilk düz yazısıydı... Ve bugün dostluğumuzun anılar bohçasından tekrar çıkarıp okşadım. Bir gün kavuşacağımız o son buluşma yerine 3 yıl önce uğ..
Yazmak istediğim ne çok şey var aslında… Sürekli zihnimden akıp duruyorlar dört nala; Anılardan kopuk kopuk parçalar, gündeme dair diyeceklerim, bazen neşeye bazen acıya dair sözler, hayatımdan ban..
Aslında Hatçeyle epey kafa bulmuş olan Pirmete’ye bu kadar eğlence yeter zannımca ama bu meykap muhabbeti öyle cazip ki, en sazan yanımın bu geyiğin en sulu yanına balıklama dalmasını engelleyemeyece..
Hayırsızlar Yeni neslin yolsuzlarıyız… Kayıp şehirlere sadece göz atarız. İşimiz yürümek hep, hep… Daha fazla… Yorulmak günü birlik… Yürürüz yollarınızda, sahip olduğunuz biz değil..
Fakültede ilk toksikoloji dersimiz… Aynı zamanda kürsü başkanı olan Sayın Prof. Nevin Vural toksikoloji yani zehir bilimi dersine şöyle bir girişle başlıyor; -Su bir zehir, arsenik bir ilaçtır. N..
Kapıdan alı al moru mor, öfkeden gözlerinde şimşekler çakan, saçları diken diken bir amca girer. - Kızım şu reçeteye bi bak. Yukardaki eczane o ilaç ödenmez, bu ilaç ödenmez diyor.- Valla a..
Aman da ne eğlenceli bir işmiş de ben bunu bunca yıl fark edememişim. Yani şu son 3-4 yıldır anamdan emdiğim süt burnumdan gelmiş olsa da genel olarak işimi severim ben. Ama son birkaç gündür aldığım ..