Canın yanar bazen. Kimsesizliğin doruk noktasında en çok kendini kendinden mahrum bıraktığına yanarsın. Belki bir histeri krizi belki suskunluğun ele verir seni. Hoş görülsün duyulsun da istemezsin..
gitiğin zaman gitmeni sevdim evreni sevdim geldiğin zaman kalmanı sevmedim korkuyordum sana alışmaktan yine de sevdim gülümsemeyi mendilimi sallarken seni götüren trenin ar..
Gökyüzü yüreğime amade yine bu gece. Tek bir yıldız dahi yok. Kar yansıması beyazla mavi arasında yolunu şaşırmış bir renge boyanmış. Bense; “İçinde netlikleri yaşarken dışında hep bahanelere sarı..
( Vakit haftalar önce bir akşam) Bir gönül dostumun deyişiyle “gönül kışa giresi değil” ya da ‘her gün sonbahar’ şarkıdaki gibi. Gönlün mevsimi hep farklı. Gönül, hep farklı zaman d..
Yine sen... Hep sen… Her zaman her yerde her an sen… Gözlerimde bitmek bilmeyen hayaller, kulaklarımda ‘mesaj veren’ melodiler… Gurbet kuşları gibiyim. Kanatlarımı çırptıkça daha da..
Neydi gerçek ? Gerçek olan neydi? Başından beri gerçek olamayacak kadar güzeldi her şey? Ama çok çabuk tükettik tüm güzellikleri. En iyi yaptığımız şey de bu öyle değil mi? Tüketmek… ..
“Merhaba Anne” Böyle başlayan cümlelerimizin devamı nasıl gelirdi? Duymayali öyle çok zaman olmuş gibi ki… Dokunamadan, sesini bile duymadan, varlığını hissetmeden… Telefonlarım sürekli çalıyor a..