İlk kez mi hissettin sende yalnızlığı? Dokunduğumda kaybolmayan, içimde yankılanan ruhum Anladın... Nerdesin dediğimde çatışan kalbim. Bırak artık bu çete savaşını beyninle..
Hiçbir kum tanesi benim yaşama bıraktığım parçalarım kadar küçük, ve hiçbir parça yüreğim kadar büyük olamadı. Korkular sarsada bedenleri o bedenler korktuğu yerde aradı ruhunu... Bu gece, bu odada..
İhtimaller denizinde kabaran şu dalgalar, vurmasa kıyılarıma. Söküp atmasa yosunlarını, bana. Törpülemese kayaları, çekmese kumlarımı ya da ben o denize dalsam, ihtimallerin o, "bütün hallerini" ya..
Akar duygularım zamanda senin doğana inat..Korkmam basarım topraklarına. İşgal etmek için değil... Ateşinle közlediğim böğrümü, yollarına vurup gözlerine serpmek için... Suladım seni. Çatlaklarında..
Yıkacağım, yıkacağım, yıkacağım... Bedenimi parçalarcasına vuracağım o duvarlara... Ama yıkılmıyor, yıkılmıyor... Vurdukça bir parçan geçiyor duvardan, yıkılmıyor... Yıkıl, yıkıl, yıkıl!
Onu, kelimeler de sakladığımız yüzümüzle engelledik. Nüfus cüzdanımızdaki bakışımıza vurulan soğuk damgalar gibi, Damgaladık bakışlarını. Onu, dinlemeyi unutarak yor..
Seni konuşuyorum rüzgarlarla bir fasıl akşamında terasımda, yıldızlar kayıyor çatlaklarıma... Üzülmelerim süzülüyor gözlerimden evrene, evren sen oluyorsun, dönüyorsun bir yörünge de... ..
Parçalanan manzaralarım batmaya başladı gözlerime, batıp batıp yitirdiler renklerini. Dönüp, gelmeni bekleyerek kanattığım yüreğim gibi inat eden beynime kızıp, hesaplaşmalarımı bir kağıda yazıp ya..
Acımtırak hayallerimi fırınlanmış geçmişimle sunsam önüne, kokusundan gidersin...Giderken bakarsın gözüme, sarımtırak hayallerle...Sen bakmaya devam et, ben gözyaşlarımı gözlerine gömdüm... Belki z..
Bakışlarında ki kırılmalar bütün bedenimi çatlatırsana vurdu yüzüme... Haklıydın! Bakarken de, giderken de... Hani gittin ya, hani gelemem ya... Ama çatlamaya başlayan bendenimden sızdırdığ..