Gittiğin yerlerde rahat mı ettin? Selamı sabahı erken tükettin. Biletim sende; belli, ertelettin Ayrılık türküsü dilimde Elif! Hayatta nakarat sen olacaktın Ben gitsem sen..
İnsanoğlu elindekinin kıymetini onu elinden kaybetmeden anlayabilmelidir. Ancak, bu öylesine zor bir haslet ki çoğumuz bu konuda sınıfta kalıyoruz. Hep başkalarında olana tamah ediyor bir yanımız...
Bir gün, içinde yaşadığımız âlemden göç edecek olmak insanın ruhuna ne kadar da acı geliyor? Bu güzel havalar, meleyen kuzular, çağıldayan dereler, cıvıldayan kuşlar, velhasıl tüm canlılığıyla..
At denize eteğinde ne getirmişsen Gönlüme eteğine düşen lazım değil Yıllar çok yormuş belli ki seni Akşam güneşi bu ölüm değil Sararan yapraklara bakma öyle İçinde yeş..
Saklanacak bir delik bulursan yüreğinde İnsanlığından utan da usulca sokul içine Götüreceğini sandığın dünyanın şerefiyle Gömül kaybettiğin değerlerin ötesine..
17 can gitti, adı helikopter kazasıydı, şehitti ölenler Ya niye ses vermedi, ölü müydü geride kalanlar? Birbirimizi yedik, yedikçe kızardı, azdı dişlerimiz 22.yüzyılda helik..
Hepimizin dünyaya gelmesine vesile olan insandır kadın. Bir erkeğin tek başına ortaya çıkarmaya güç yetiremeyeceği mükemmel varlığı mayalayan, besleyen, fiziki ve biyolojik yapısının teşekkül etm..
(Sevgili Sezai Koçak’a ve Sevgili Kemal Rifaioğlu’na…) Geçtiğimiz Cuma akşamı saat 17.00’de Fethiye otogarından, özel bir otobüs firmasına ait şehirlerarası bir otobüsle İskenderun’a hareket ettim..
Gözlerime girmişsin çıkaramıyorum Gözyaşlarımı akıtıyorum çık diye. O zaman kirpiklere tutunuyorsun Söyler misin güzelim , sen ne istiyorsun ? Bahçeme girmiş çiçek ol..
Kimsesizsin şu dünyada Halin hatrın soranın yok Bakıyorsun hep yollara Yollardan da gelenin yok. Ağlıyorsun gece gündüz Bir ismin var gayet ünsüz Gelmişsin dünyaya günsüz..