Çocuktum Menemen’deydik. Babaannem arada bir efkara gelir “ Treeene bindimddeee” diye bir nakarat tutturur, sonra da şöyle etrafına bakar, kimseyi görürse hemen susar, tülbentini ağzına kapatır,..
Bu hayata başlamaya karar verdiğim ilk günlerde kırılan gözlüğümü bırakmak için Konak’a gelmiştim. Konak iskelede indim gözlükçüye gidiyorum ki bir de baktım yürümüyorum adeta koşuyorum. Kendi kendime..
Onunla ilk tanışmamızı hatırlıyorum. Bin dokuz yetmiş sekiz yılının bahar ayları idi. Üniversite kapalı olduğu için ben memleketim Menemen’e dönmüş. İlerici Gençler’de çalışıyordum. Tren hala kullanıl..
İzmir’e yaz yüzünü gösterince kuzenlerimin davetine icap ederek Çeşme’deki yazlıklarına yerleştim. Geldiğim site yerel yönetim olarak Alaçatı’ya bağlı iki yüz on beş haneden oluşan ortalama bir A..
Neredeyse bir yıldır yeni evimde oturuyorum. Evim güzel, çimler üzerinde sakin bir site evi. Ama yirmi beş yıl oturduğum eski evimi ve mahallemi de unutamıyorum. Ayaklarım kendiliğinden beni mahallem..
Emekli’ye Öğütler.1- Mavişehir Balıkçı Barınağı. Aslında Barınak Cafe adıyla da bir yer var güzel de bir yer ama emekliye pahalı gelir. Ancak belki maaş günleri… Sabah 07.00 cep telefonu alarmı sinirl..
İZLENİMLER – 1 HELPMANFarkında iseniz “ Emekliye Öğütler” başlığını değiştirdim. Çünkü ben kendimi hiçbir zaman öğüt veren ya da danışman olarak görmedim. Bundan sonra izlenimlerimi ve gittiği..
Zaman zaman hoşuma giden yerleri sizlere anlatıyor ve öğütlüyorum. Bu gün de öyle bir yeri anlatacağım. O mekanı yirmialtı yıldır görüyor ve sıklıkla da önünden geçiyordum. Önceleri harabe idi...
Eskiden müdürdüm her yere şirket aracı ya da taksi ile giderdim. Şimdi artık belediye otobüsü ya da minibüs var. Geçen hafta da Ilıca’ya minibüs – otobüs kombinasyonu ile gittim zaten. Yanlış anlaşılm..
Bir zamanlar yaramaz, arsız ve kendini çok şey biliyor sanan yavru bir kedi vardı. Sahibi ne derse tersini yapardı. Her açılan kapağa dalar, her deliğe korkusuzca girer çıkardı. Buna rağmen evd..