Niçin bu kadar duygusallaştım aniden bilmiyorum. Garip bir hüzün sardı içimi. İnsan bir an dahi olsun ilk gençlik beklentilerini hatırlayınca ve dahası bunların hayatında yerini bulamadığını gözlem..
Lise yılları. Sene 1993-94. Büyük bir hayranlıkla Bülent Ortaçgil ve Fikret Kızılok şarkıları dinliyorum. Zaman geçiyor. Tarih 04/11/2010. Kadıköy de Bülent Ortaçgil konserindeyim. İlk gençliğin coşku..