Neredesin ey çocuk? Çocuk korkma! Sahipsiz, kimsesiz gecelerden, Virane şehirlerden, Tiner koklayamayan çoçuklardan, korkma! Korkma çocuk hayallerinden,..
Ne aynıyız kardeşım... Hayallerimiz, umudlarımız, acılarımız ve yaşanmamışlıklarımız. Aşkımız bile aynı; Aynı şeyi severdik. dağlaraydı aşkımız. Sen vurur, ben savru..
Bir beyaz kağıda herşey yazılabilir diye mırıldanıyordun o yağmurlu günde. Saat 3ü geçmemişti henüz. Nedensiz, tuhaf bir şekilde takılmıştı aklına. Gözgöze geldik sen devam ettin... Nerden bilecekt..
Dili sadece gözleriydi. Bakardı. Sen anlamazdın; Gülerdi. Ötekim derdin, ötekileştirdiğine. Değerleri, Her gece içkiyle kusardı. inançlara, o..
Gençlik çağlar boyunca toplumun demokratikleşmesinde, düzelmesinde ve toplumun oluşmasında en büyük fedarkarlığı yapmış bu alanda en büyük çalışmaları isyancı ruhlarıyla yapagelmiştir. Düze..
Toplum: kişiliklerin yaşanmasını engelleyen, bireylerde buhram ve yıkımlara sebeb olan, hiçbir insani değeri olmayan; aynı zamanda insanların yaratığı sosyal yapı konumunu almıştır. Zihinde..
Gitmek gerekir; usulca! Ağlamadan, hıçkırıklara boğularak. Kimsesiz olmak gerekir. Ardından kimilerini kimsesiz bırakarak! Herşeysiz olmalı gittiği yerde, herşeyleri..
Umutlar hayal mı olmalı? Hayali yerde. Karanlık denizinde mi batmalı gemi? Kuş neden olmasın ki... Ağaçlar değil mi kuşlar için çizilen. Kuş çizilmeden haya..
Toplum bağnaz, toplum yobaz, toplum kırık-dökük! Can onların, canan unutlumuş. Arar olunur insanlık. Ne arayan bulur nede kaybeden arar. Kimsesiz topl..
Şiir isteme benden, Lal olur, kör olur yazamaz diilim. Kavrulur, kor olurum. Çığlık çığlığa. Anlamsızlaşır bütün kelimler. Küser, sakınır, utanır diller...